من مانده ام با یاد تو و بغضی که لگد می زند بر حنجــــــــــــره ای پا به ماه

این روزها ، ” بغض ” دارم ، ” گریه ” دارم ، تا دلت بخواهد ، ” آه  ” دارم . . . ولی بازیگر خوبی شده ام ” می خندم !

سخت است بغض داشته باشی و بغضت را  هیچ آهنگی نشکند جز صدای کسی که دیگر نیست !

این اشک های بی دلیل من ، باز هم تو را بهانه می کنند ! می بینی چه شادمان بر سرسره گونه های من میلغزند ؟! حق دارند ، آخر از زندان دلتنگی من،این بار هم گریخته اند . . .

دست خالی‌ که نمی‌شود به پیشواز خاطره رفت ! من هم وقتی‌ چمدانم پر از گریه شد راه می‌‌افتم . . .

ای ابر ها نبارید ! من دریا را به پایش ریختم . . . برنگشت !